نویسنده: فاطمه محبوبی  جمعه 84/11/28  ساعت 9:48 عصر

باز هم سلام

خیلی وقت است که مطلبی ننوشته ایم. از این بابت خیلی خیلی معذرت می خواهیم. امیدواریم که دلچسبی و پرباری مطالبی که از این به بعد می نویسیم جبران گذشته را بکند. انشاء الله !

وقتی خوب نگاه می کنیم می بینیم که تاریخ جهان مفتخر به اسطوره های عدالت گستر خویش است و از پرفروغ ترین ستاره های آن علی ابن ابیطالب (ع) است. همو که حاکم جامعه اسلامی است ولی در دادگاه وقتی در جایگاه مدعی است و شاهدی بر ادعایش ندارد سرافرازانه با پذیرش حکم قاضی به جهان درس عدالت پذیری می دهد. متهم با دیدن این دریای رضا ، مهر و عدالت مسلمان می شود.

همو عاشق انسانیت است. وقتی بیوه زنی از حکومت اسلامی گله مندی به حقی دارد خودش غلام آن زن می شود و به پرستاری از یتیمان او می پردازد. برای آنان غلامی می کند و با تضرع از آنان می خواهد که علی را ببخشایند. اینجا هم او حاکم جامعه اسلامی است.

 و مگر می توان غیر از این از حاکم جامعه اسلامی انتظار داشت؟ که نمی توان .

و مگر کسی می تواند خداوند مهرورزی باشد و چنین نباشد؟ که نمی تواند.

شیعه می آموزد که در عین عدالت ، مهرورز باشد. تشیع با او شکل می گیرد و به طرفداری از سیره و روش او راه راستین و روشنش را آغاز می کند. 

 نجف اشرف